کد مطلب:90315 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:130

در نهج البلاغه، گفتگوی امیر مومنان علیه السلام با مردی كه دنیا را مذمت می كرد و می پنداشت، دنیای مذموم، همین جهان عینی مادی است ذكر شده است، مولا او را ملامت نموده و او را به اشتباهش آگاه نمود:

«ایها الذام للدنیا المغتر بغرورها، المخدوع باباطیلها اتغتر بالدنیا؟ ثم تذمها، انت المتجرم علیها، ام هی المتجرمه علیك؟... ان الدنیا دار صدق لمن صدقها و دار عافیه لمن فهم عنها و دار غنی لمن تزود منها و دار موعظه لمن اتعظ بها، مسجد احباء الله و مصلی ملائكه الله و مهبط وحی الله و متجر اولیاء الله، اكتسبوا فیها الرحمه و ربحوا فیها الجنه.»: ای كسی كه دنیا را مذمت می كنی و خود به آن مغروری، فریب او را خورده و آن را مذمت می كنی، آیا دنیا به تو جنایت كرد؟ یا تو جنایت نموده و به دنیا نسبت می دهی، دنیا و جهان هستی راه درستكاری برای پویندگان صداقت و راستی و منزل عافیت خیز است، برای خواهان عافیت و اندرزگوی خوبی است برای اندرزپذیران

[صفحه 188]

دنیا محل عبادت و سجده گاه پرستشگران و دوستان خدا و عبادتگاه فرشتگان، جایی است كه در آن وحی بر پیامبران می رسید و تجارت خانه ی سوداگران قیامت است، اینجاست كه نیكوكاران، زادجویان و سوداگران، رحمت الهی را كسب نموده و در این متجر، به سوداگرای مشغول، بهشت را سود تجارت خود می یابند.

صفحه 188.